Η μόνη και η απόλυτα ενδεδειγμένη μέθοδος αντιμετώπισης του πρωτοπαθούς υπερπαραθυρεοειδισμού είναι, η ανεύρεση και η χειρουργική αφαίρεση του πάσχοντος ή σπανιότερα των πασχόντων αδένων. Για την ανεύρεση του παθολογικού αδένα (όπως έχει ήδη αναφερθεί στο κεφάλαιο ”Παραθυρεοειδείς αδένες”) χρησιμοποιείται το υπερηχογράφημα του τραχήλου και το ειδικό σπινθηρογράφημα παραθυρεοειδών με Τεχνήτιο Sestamibi. Στην σπάνια περίπτωση που θα χρειαστεί να αφαιρεθούν όλοι οι παραθυρεοειδείς αδένες λαμβάνεται μέριμνα για αυτομεταμόσχευση παραθυρεοειδικού ιστού. Για τον σκοπό αυτό, λαμβάνονται
δέκα τεμαχίδια παραθυρεοειδικού ιστού διαμέτρου ενός χιλιοστού και εμφυτεύονται στους μύες του αντιβραχίου, προκειμένου να ρυθμίζεται η ομοιοστασία του ασβεστίου στον οργανισμό.
Οι χειρουργικές τεχνικές που αφορούν στην αντιμετώπιση των παθήσεων των παραθυρεοειδών είναι οι ακόλουθες:
Κλασική διερεύνηση του τραχήλου. Η επέμβαση εκτελείται υπό γενική αναισθησία μέσο μικρής τραχηλικής τομής μήκους 4-6εκ. χαμηλά στο πρόσθιο μέρος του τραχήλου. Ακολουθεί η προσεκτική παρασκευή και η ανεύρεση όλων των παραθυρεοειδών αδένων, αναγνωρίζεται ο πάσχων παραθυρεοειδής και αφαιρείται χειρουργικά. Στη συνέχεια, γίνονται διαδοχικέ ταχείες μετρήσεις, των επιπέδων της παραθορμόνης στο αίμα κατά τη διάρκεια του χειρουργείου προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι όντως, αφαιρέθηκε ο πάσχων παραθυρεοειδής και ότι δεν υπάρχει και άλλος παθολογικός αδένας. Οι μετρήσεις αυτές σημειώνουν ραγδαία πτώση της παραθορμόνης σε σχεδόν φυσιολογικά επίπεδα στα πρώτα 15-30 λεπτά της ώρας από την αφαίρεση του πάσχοντος παραθυρεοειδούς, επιβεβαιώνοντας έτσι την πλήρη χειρουργική αφαίρεση του παθολογικού αδένα. Με την τεχνική της διερεύνησης του τραχήλου δίνεται η δυνατότητα να ελεγχθούν όλοι οι αδένες ενώ είναι απόλυτα ενδεδειγμένη, στις περιπτώσεις που οι προεγχειρητικές απεικονιστικές εξετάσεις δεν καταδεικνύουν με σιγουριά τη θέση του παθολογικού αδένα.
Ελάχιστα επεμβατική παραθυρεοειδεκτομή (Minimal Invasive Surgery). Η επέμβαση εκτελείται υπό γενική αναισθησία μέσο μικρής τομής λίγων εκατοστών αμέσως πάνω από τον παθολογικό αδένα. Προϋπόθεση για την τεχνική αυτή είναι η ακριβής προεγχειρητική εντόπιση του παθολογικού αδένα. Και εδώ, η επιτυχία της εγχείρησης οφείλει να διαπιστώνεται με τη μέτρηση της διεγχειρητικής τιμής της παραθορμόνης.
Ενδοσκοπική παραθυρεοειδεκτομή. Η επέμβαση εκτελείται υπό γενική αναισθησία μέσο 3 μικρών οπών στη βάση του τραχήλου. Μέσω των οπών διέρχεται ψηφιακή κάμερα υψηλής ευκρίνειας και διαμέτρου 5mm καθώς και ειδικά ενδοσκοπικά εργαλεία. Η επέμβαση εκτελείται ενδοσκοπικά και ο παθολογικός αδένας αφαιρείται μέσο της οπής. Και εδώ, η επιτυχία της εγχείρησης οφείλει να διαπιστώνεται με τη μέτρηση της διεγχειρητικής τιμής της παραθορμόνης.
Ρομποτική παραθυρεοειδεκτομή. Η τεχνική αυτή μοιάζει πολύ με την ενδοσκοπική παραθυρεοειδεκτομή. Έχει όμως το επιπλέον πλεονέκτημα ότι, οι οπές δεν γίνονται στη βάση του λαιμού άλλα στην μασχάλη. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται πλήρης έλλειψη ουλών στα εμφανή σημεία του σώματος.
Διαβάστε σχετικά άρθρα